benim de ilk animem olur, bu yüzden hakkında bir şeyler yazmadan geçemezdim.
akşam 6'da verilirdi bu anime jetix'te, tam da babamın iş çıkışı. zaten iş yeri eve beş dakika falan mesafedeydi, dua ederdim babamın işi çıksın da eve 6.30'dan sonra gelsin, televizyon bana kalsın diye. bahçede arkadaşlarla oyun oynuyorsak oyunun başı-sonu-ortası hiç aldırmadan vakti geldi mi hadi bana eyvallah deyip apar topar eve çıkardım. ha sonra n'oldu, bir keresinde annem gördü bunu. baktı şamanlar var çocukların içlerine ruh kaçıyor falan, yasakladı efendim. çocukluğumun travmasıdır.
kendi bilgisayarıma sahip olduğumdan beri 1-2 yılda bir özlem dalgası sarar her yanımı, baştan sonra izlerim. anime çok uyuz bir biçimde yarıda kesilmiş gerçi, mangasına da başlayamadım bir türlü.