diğer adıyla (bkz:nōgaku) japonyada 14. yuzyılda ortaya çıkan ve hala sahnelenen en eski tiyatro sanatıdır.noh genellikle edebi masalları,ve insan formundaki doğaüstü kahramanların hikayelerini anlatan eserlerdir.noh maskeler, kostümler ve çeşitli destekleyici dans temelli performanslarla birleştirir. kadınlar,hayvanlar, ruhlar ve yaşlı insanlar gibi rollerin duyguları maskelerle iletilir.kan'ami ve oğlu zeami tarafından geliştirilmiştir.noh sanatçılarının aileleri genellikle kendileri gibi yetenekli sanatçılardır,bu aileler çeşitli geleneksel sanatla uğraşmıştır, bu sebeple bu sanatın nesillerden nesillere taşınıldığını düşünmüşlerdir. muromachi döneminde başlayan bu aristokratlara hitap eden sanat, tokugawa döneminde elit kesime sahnelendirilmeye devam etmiş ve shogun tarafından desteklenmiştir, meiji dönemindeki meiji restorasyonu bu sanatı icra edenlerin ve sanatın azalmasına sebep olmuş, bu dönemde yabancı diplomatları cezbeden bu sanat, çeşitli girişimlerle yaygınlaştırılmaya başlanmış, meiji dönemindeki aktif firmalar bu sanatı osaka, tokyo gibi büyük şehirlerin tiyatrolarında halka tanıtmıştır.1957 yılında japon hükümeti nōgaku'yu somut olmayan kültür varlıklarından biri olarak kabul etmiş, bu mirası yasal koruma derecesine almıştır.
1983 yılında hükümet tarafından kurulan ulusal noh tiyatrosu düzenli performans olarak sahneliyor ve nōgaku sanatçıları yetiştirme kursları düzenlemektedir.noh, 2008 yılında unesco insanlığın somut olmayan kültürel mirasları listesinin içerisine nôgaku tiyatrosu olarak adını yazdırmıştır.
noh aktörleri genellikle erkektir, bu sanatta yetiştirilmeye geleneksel olarak 3 yaşında başlarlar.noh sanatçıları genelde erkektir fakat kadın noh sanatçıları da ölen bir noh sanatçısının kızı olma şartıyla profesyonel olarak 1940 yılında sahneye çıkmaya başlamışlardır. kadın noh sanatçılarından önce kadın rollerini erkek aktörler maskelerle gerçekleştirirlerdi.
kaynak: https://en.wikipedia.org/wiki/Noh
aynı zamanda beş türü vardır:
divine
shura-mono
kazura-mono
zatsu-no
oni-noh(vikipedi)