devil may cry

suzuki san
oyununu satın almadığım için 2-3 gündür kahrolmama sebebiyet vermiş oyun/anime.
animeyi "ben büyük ihtimal bunu beğenmem oyunu da oynamam o zaman" diyerekten sonlara atmış, geçen gün oyunu dükkanda görünce dediklerim aklıma gelmiş ve almamıştım. şu an çok pişmanım. artık dönüp paşa paşa alıcaz.
neyse animesine gelelim. anime hayranların abartıldığı kadar öyle güzel değildir. ama oyunu oynayan hayranlara baktığımızda ise hiç mi hiç beğenilmemiş. dante çok zavallı gösterilmiş diye serzenmişler. sadece animeyi izleyen biri olarak beğendim, güzeldi. sade, akıcı bir anime. kendisini izletiyor. bence çoğu benzeriyle kıyaslanamaz bile.
animenin görüntülerine gelirsek gerilim, aksiyon animesi olmasından dolayı siyah fon dolu. o kadar çok var ki dikkatlice izlemezseniz olayları kaçırıyorsunuz. türlerine nazaran bu siyah fon doluluğu içinizi baymaz çünkü dante nin pizza ve çilekli dondurmaya düşkünlüğü içinizi açar. dövüş sahenelerine gelirsek öyle aman aman güzeldir denilemez çünkü "bak öldüüüüü" falan yapıyorlar. bir bakmışsınız dante kılıçla biçmiş. o kadar, saniyelik. ama dövüş sahnelerinde çalınan müzikler sizi heyecanlandırıyor ya daha bir güzelmiş gibi geliyor.
her ne kadar oyunu oynayanlar sevmemiş olsa da ben animedeki dante karakterini çok sevdim. dünya umrunda olmayan bir adam. borç diz boyu, iş yapar ama ortada para yok, iş yerini pislik götürüyor millet alışveriş yapıyor faturasını buna yolluyor. ama o kanepesinde ya da sandalyesinde bacaklarını uzatmış edepsiz ya da kumarla ilgili bir dergi okuyor oluyor.
ending şarkısı mükemmeldir. böyle bir animeye böyle sakin bir şarkı. ama eğreltide durmamış hani. müzik çalarda yerini alacak cinsten.
hayranların dediklerini takılmadan izleyin derim. oyunu oynadıktan sonra belki bende beğenmeyeceğim ama sadece anime olarak bakıldığında güzeldi.
bu başlıktaki tüm girileri gör