kelt ve hatta iskandinav müziğinden izler taşıyan epik ost'leriyle kulağımda taht kurmuş seri.
90'lı bölümlerde bıraktım çünkü hikaye tekrar edip duruyordu: yeni bir düşman çıksın, natsu gaza gelip öfkeyle savaşsın, tam kaybedilecekken imkansızlıklar içinde kazanılsın, bla bla. küçümsemiyorum elbette, izlediğim kadarı bana gerçekten zevk vermişti ama olaylar tahmin edilebilir olduktan sonra çekiciliğini yitiriyor benim için.