evangelion 3.01.01 thrice upon a time

ezaki
Efsanevi Evangelion külliyatının gerçek finali. Her şeyin açıklandığı ve sonunda büyüdüğümüzü yüzümüze her zaman yaptığı gibi yine yumruk gibi vuran bir final oldu. Söyleyecek hiç bir şey bulamıyorum. 8 sene olmuş ilk evangelion bölümünü izlediğimden beri. Bu kadar dolu, bu kadar gerçekçi ve sorunlu karakterleri olan başka bir anime izlemedim. Teşekkürler (bkz:Hideaki Anno). Senin 1992'de girdiğin depresyon beni 2014 yılından beri varoluşsal sıkıntılardan sıkıntılara koşturtuyor. Yine de her şey için teşekkürler.

Evangelion hep çok iyi müzik seçimleri olmuş olan bir animeydi. Ben de finalde çalan şarkıdan yola çıkarak benim hayatımda önemli yeri olmuş, Evangelion'da kullanılmış müzik eserlerini buraya bırakmak istiyorum hepsinin hakkında bir şeyler yazarak tabi ki.

Neon Genesis Evangelion: Başlarken (Claire - Fly me to the moon)



Her şeyin başında, hiç kimseye bir şey anlatamadığın ve kimsenin anlamak için bir çabasının olmadığı kendin dahil her şeyi boş verdiğin o zamanlarda aynı Shinji'nin müzik dinlerken yaptığı gibi cenin pozisyonunda, gözlerin açık, kulaklıkların kulaklarında yatarak bir şeyler dinlemek istersin bazen. Fly me to the moon ise bu iş için çok uygun bir şarkı. Neon Genesis Evangelion' un endingi olan bu şarkı gün içinde ne yaşarsak yaşayım ne çatışma geçirirsek geçirelim günün sonunda evden, insanlardan, kendinden, dünyadan kaçıp aya gitmek isteme hissi uyandırır bazen. Aynı Shinji'nin orijinal seride olduğu gibi hiç bir şey anlamadığımız bir ortamda kendimizi daha tanımadan üstümüze yüklenen sorumluklardan kaçmak istemek ama hiç bir yere gidememek hepimizin yaşadığı ve yaşamaya devam edeceğimiz bir durum.

Kullanılmamış bir şaheser. (Arianne - Everything you've ever dreamed)



End of Evangelion' un soundtracklerini daha izlemeden dinlemeye çalışan bir insan olarak bu şarkı ile karşılaştığımda hikayenin aydınlık biteceğini sanmıştım. Sözleri Hideaki Anno tarafından yazılan bir şarkı olarak ana karakterimiz Shinji'nin sonunda büyüyeceğini ve sonunda normal bir hayat yaşayabileceğini düşünmüştüm. Şarkı inanılmaz bir biçimde Asuka ve Shinji'nin ilişkisi için yazılmış gibi hissettirmiyor mu ama?



End of Evangelion: Yüzümüze bir yumruk daha (Arianne - Komm süsser Tod)



End of Evangelion her şeyi bitirecek diye beklerken bize milyonlarca yeni soru, milyonlarca yeni depresyon bırakmıştı ve sözleri yine Anno abimiz tarafından yazılan bu şarkı, Hideaki Anno denen şerefsiz tarafından yüzümüze atılan en büyük ve kallavi yumruklardan biriydi. Tüm o yaşanan olaylardan sonra bize gerçekten Asuka ve shinji ile ilgili bir şarkı ve final vermişti. Ama bu mutlu bir son değildi. Bu bir son bile değildi sadece bize kendimiz ve ilişkilerimizi sorgulamamız gerektiği ile ilgili bir uyarı daha niteliğindeydi.

Evangelion 1.10: Yeniden yapımlar (Utada Hikaru - Beautiful World)



Orijinal Evangelion'un yeniden çevrimi olduğunu düşündüğümüz ve düşündürüldüğümüz bu film silsilesinde aynı orjinal serinin ilk 9-10 bölümünde olduğu gibi sıradan bir mecha animesi olarak başlamıştı aslında hepimizde daha iyi bir görüntü kalitesi ile aynı hikayeyi izleyeceğimiz için mutluyduk. Ufak tefek değişiklikler olduğunu fark ettik önce ama film süresine sığdırmak için yaptıklarını düşünmüştüm açıkçası. Kafana sıçım. Adamlar koskoca Hikaru Utada'dan şarkı almışlar anlasaydın diyorsanız haklısınız.

Evangelion 2.0 : Hayatım Hiç Bir Zaman Bir Daha Aynı Olmadı (Megumi Hayashibara-Tsubasa wo Kudasai)



Arka arkaya 3 filmi de izlemeye koyulmuştum. İlkini izledikten sonra beni etkilemez diye düşündüm. 17 yaşındaydım. Platonik olarak bir kızdan hoşlanıyordum. Ergenliğimin en ağır dönemini yaşıyordum. Shinji ile empati kurmanın en yüksek noktasındaydım. İzlemeye başladığımda her şey aynıydı bir önceki film nerede kaldıysa oradan devam ediyordu ortalarda ise değişmeye başladı yepyeni karakterler gelmiş Asuka' nın adı değişmiş falan filan derken onlar geldi, final ve bu şarkı o günden beri hayatım aynı olmadı. O sahne başlı başına bütün düşüncelerimi yıktı fikirlerimi ağzına aldı çiğnedi ve yüzüme tekrar tükürdü ve beni tekrardan kendimi sorgulama yolculuklarına itti.

Evangelion 3.0: Biz De Bazen Bazı Boklar Yeriz (Hikaru Utada - Sakura Nagashi )



ikinci filmde aldığım ağır darbe sonrası bu filmde her şey yepyeniydi ve ben hiç birini sevememiştim. İkinci filmi izlediğimden beri 2-3 ay geçmişti. Bundan 1 sene sonra bir daha izlemek istedim. Platonik olduğum kıza açılamadım iletişimimiz de koptu zaten. Arkadaşlarımla arama mesafeler girdi artık onları tanıyamıyordum. yaşadığım şehirden ayrılmak zorunda kaldım. Yalnız başıma yurt odasında otururken play düğmesine bastım ve film bittiğinde bir yumruk daha yemiştim. sanki shinji ile aynı şeyleri yaşıyorduk. ikimiz de yalnız kalmıştık. arkadaşlarımız ile bozulmuş herkes "Büyürken" biz küçük kalmıştık. Tam bunları düşünürken yine hikaru utada enfes sesi ile bu şarkıyı söylemeye başladığında artık bir şeylere çözüm üretmem gerektiğini anlamıştım.

Evangelion 3.0+1.0 : Congratulations (Hikaru Utada - One Last Kiss)



Pazar günü evde öküz gibi pineklerken bir şeyler izleme isteği doğdu bir an içime. Listelerde gezerken 3.0+1.0'ı hala daha izlemediğimi fark edince başına kuruldum. İşte buradaydı büyük final binlerce duyguyu bir anda yaşadım. Farklı farklı düşünceler geçti aklımdan
Mari ve Shinji el ele tutuşup merdivenlerden çıktıklarında gözlerimden 1-2 damla yaş döküldü. Çünkü artık Shinji büyümüştü. Eskiye bağlı kalmak yerine ilerlemişti. Asuka ve Rei'yi unutmuştu. Yaptığı her şeyin kefaretini ödemiş ve içinde hiç bir zaman olmayan umut yeşermişti. Bense hayatımın çok ilginç bir dönemindeyim. İlerlemeye çalışıyorum, yeni insanlar tanıyorum ve tekrardan aşık oldum. Belki de shinji ile bu kadar empati kurmamın sebebi shinjinin yaşadıkları ile kendi hayatımda paralellikler bulabilmem belki de





bu başlıktaki tüm girileri gör