herhangi başka bir kitap goethe'nin genç werther'in acıları kadar iz bırakabilir mi bu bünyede, hep merak konusu olacak. neredeyse her satırı hala daha aklıma kazılıdır. birkaçını paylaşıcam.
"niçin siz insanlar, bir konudan söz etmek için, hemen, bu budalacadır, şu akıllıcadır, bu iyi, şu kötüdür demek zorundasınız! bu ne anlama geliyor? yargıladığınız eylemin içsel koşullarını araştırdınız mı? eylemi meydana getiren, onu bir zorunluluk haline getiren nedenleri kesin belirleyebiliyor musunuz? eğer böyle yapmış olsaydınız yargılarınızı öne sürerken bu kadar aceleci olmazdınız.
"wilhelm, sevgisiz bir dünyanın yüreğimiz için ne anlamı olabilir? ışıksız bir oyuncak fenerden farksızdır! feneri yakar yakmaz beyaz duvarın üzerinde rengarenk imgeler oluşur! ancak geçici hayaller olsalar bile, biz yine de küçük oğlanlar gibi karşılarına geçip bu büyülü görüntülere seviniriz, onlarla mutlu oluruz. "
"kurtulman mümkün değil, bahtsız! görüyorum ki mümkün değil kurtulmamız."