mushishi animesinin 2. sezonudur. 22 bölümdür izleyicisini sevindirir. bu sezon diğerini aratmaz, insanı izlerken daha bir hayran bırakır.
bu animeyi izlerken her daim ne hissedeceğimi şaşırıyorum. bir hiçliğin içinde, büyük bir huzurla geziyorum etrafta. animeyi hazırlayan ekibe, mangakaya hayranım. ilk sezondaki gibi içerisindeki felsefik, sosyolojik, psikolojik unsurlar aynı şekilde devam etmektedir. aynı tattadır.
bu sezonda ilkine nazaran daha kabuğunu kırmış bir ginko izletilir bize. ha keza bu animenin geneline de yansımıştır. bu sezonda ilk kez komedi unsurlarının işlendiğini, ginko nu gülümsediğini falan görürüz ki toplum tarafından adeta aforoz edilmiş bu adamı gülümserken görmek benim için paha biçilemez bir şeydir. ilk sezondaki kasvetin biraz dağılmış olması izleyici bence biraz daha animeye çekmiştir.
bu sezonda yeni yeni mushi çeşitleri görürüz ve oldukça ilgi çekici, merak edilesidirler. yine adamımız ginko gezerken çeşit çeşit mushilerden etkilenen insanlarla tanışır ve onları tedavi eder. ancak bu sezonda kimi zaman ginko dan şunu duyarız "bu tedavi edilemez.". bu olay bence güzeldi. her olayı çözmesi bir yerde sıkacaktı.
yine bize ginko nun geçmiş yaşantısına dönük bir kaç bölüm sunarlar sonlara doğru ki moral bozmuyor değil. bu kadar hor görülmüş, dışlanmış, eziyet edilmiş bir çocuktan büyüyünce ginko gibi biri çıksın mümkün değil ama animede hayran hayran izliyoruz işte. adam gözümde karizmanın vücut bulmuş hali. hastasıyım.
görüntüler ilk serideki gibi. şarkısı* yine müthiş ancak bu seferki anime ile uyumlu değil.
çoluğuma çocuğuma bırakacağım anime. izleyin, izlettirin!