noragami

suzuki san
yeni sezon animeleri içinde güzel bir anime idi. her ne kadar hiyoriyi bakuman dan azuki ye benzetmiş olsam da alışık olmadığımız şey değil. sanırım bir kız tipi tutunca ister istemez bir kopyalama oluyor.
shounen diye geçmekte ama bence shoujo ya daha yakın.
konusu güzel ama öyle övüldüğü kadar mükemmel diye düşünmüyorum. animenin başında tanrı yato dan falan bahsedilir bi ve kız öğrencilerden birisi kalkıp "yato diye tanrı mı varmış? hiç duymadım" gibilerinden bir şey söyler. o an bende "var ki yato* tanrısı" diye bir düşünce geçti. çokta eminim bir animede yato tanrısına dua eden birileri vardı ama hatırlayamıyorum.
çizimleri fena değil, müzikleri de güzeldir. ayakashi olayı bu animede benim için ilgi çekici oldu çünkü natsume yuujinchoudan sonra izledim ve ayakashi lerden bahseden iki anime çok farklı açılardan bakmışlardı olaya.
animede en komik kişi yato dur. yato bir felaket tanrısıdır ve modern dünyada artık kendisine ihtiyaç duyulmadığı için kulları tarafından dua edilen bir tanrı değildir. yok olmamak için kendisine göre bir çözüm bulmuştur. 5 yen e her işi yapmaktadır. bir telefon kadar uzaktadır. şehrin her yerine telefonunu yazarak hayatta kalmaya çalışır. en pis işi bile 5 yen e yapmaktadır. hali içler acısıdır. en büyük hayali kendine ait bir tapınağının olmasıdır ve bu sebeple bir içki şişesinde 5 yen lerini biriktirir. zannımca paraları sakladığı yer bile pek hayırlı olmadığı için o tapınağı hiç göremeyecek. etrafında hayal ettiği kızlardan bahsetmek bile istemiyorum. sonra da kalkıp millete "bana yato-sama" diyeceksiniz der :d
anime her ne kadar komedi gibi başlasa da sonradan hüzünlendirir. zira yato yu animenin başında kutsal silahı terk eder ve yukine adında yeni bir ergen kutsal silah bulur. yukine ciddi manada sorunları olan bir çocuktur. hoş bunların olması benim için bir anlam ifade etmedi. o yukine yi çok pis dövesim geldi. ben ömrü hayatımda böyle pis ergen görmedim hiç bir animede. öldükten sonra bile canlı ergeni arattın yukine. ben olaydım arındırma ile kalmazdım yani. gerçi silah formu çok karizmatiktir. katana olayına oldum olası hastayım zaten.
hiyori ye gelirsek animenin en sakin karakteridir zannımca ve oldukça sevdiğim bir karakter oldu.bu tarz kızları seviyorum.
absürdlüğü abartı değildir hatta türleri ile kıyasladığımızda inanılmaz inandırıcıdır. yani izlediklerimin hiç biri saçma gelmedi diyebilirim. bir tanrı ile bir liseli kız arasında duygusal ilişki/aşk çok hoş işlenmişti.
yurt dışında inanılmaz sevilmiş. herhangi bir noragami topluluğuna üye olursanız ne demek istediğimi anlarsınız. her gün en az 5-10 resim yayınlarlar. altı üstü 12 bölümden bahsediyoruz. çığır açtılar diye düşünmekteyim.

animenin sonunu özellikle çok sevdim. "ve sonsuza kadar mutlu yaşadılar" olayını seviyorum. mutlu sonları seviyorum. sonunda yato hiyori nin her zaman birlikte olma dileğine karşı o 5 yen i aldı.
animenin tek saçma yanının hiyori nin hafızasının geri geliş şekli idi bence. bir tek onu mantıksız buldum, eğrelti gördüm.
bu başlıktaki tüm girileri gör