oğuz atay'ın en iyi ve en tanınmış eseridir. oğuz atay bu kitapta türk edebiyatı aşmış başka bir seviyeye getirmiştir(örnek vermek gerekirse edebiyatımız "kon" iken "mugetsu" atar seviyeye gelmiştir). şahsi kanaatimce türkçe yazılmış en iyi eserdir ki bu sadece benim görüşümde değildir, kitabı okuyan çoğu insan böyle düşünür. kitap o derece muhteşemdir ki etkilerini okurken, okuduktan sonra, okuduktan yıllar sonra ve yine şahsi kanaatimce ölürken bile kolay kolay atlatayamacağımız türdendir. türk edebiyatına burun kıvıran insanların bu kitabı okumasını özellikle isterim ki kendilerinden utansınlar.
kitabın konusuna geçeyim. kitap selim ışık'ın intiharını öğrenen arkadaşı turgut'un selimin ardında bıraktıklarını ve geçmişini araştırmasıyla başlar. selimin tanıdıklarının gözünden selimin ve kendi hayatını sorgulayan turgutun hikayesi anlatılır kitapta. çoğu kez kimin konuştuğu kimin düşüncelerinin anlatıldığı anlaşılmaz kitapta fakat bunu çok da umursamazsınız. kitapta geçen "tutunamayan" kavramının anlamını öğrenince içinizde "ben de bir tutunamayanım" düşüncesi oluşacak.
kitap biraz ağırdır, bu yüzden bu kitabı az-çok kitap okuyan arkadaşlara tavsiye ediyorum. çünkü arkadaşlarımın çoğu kitabı okuyamadı gerçi onlarda kitap bilinci oluşmamıştı. ama illaki okumalıyım konusunu sevdim diyenler hiç tereddüt etmeden okusun. hayatınız bir kitapla değişir mi ya da bu kitapla değişir mi bilmiyorum ama düşünce biçiminiz çok değişecek, bundan eminim.
"her güne bir kitap"'ın ikinci gününde size tutunamayanları sunuyorum.