serinin değinişmesi gereken bir noktası da tabii ki eşsiz soundtrack'ı. müzikler etkileyici bir atmosfer yaratacak düzeyde. kavga dövüş sahnesi olsun duygusal sahneler olsun her birisi güzel müziklerle desteklenmiş. görsel olarak diyebileceğim bir şey yok, doktor abla ile rentaro'nun patronu gözüme fazla güzel gözüktü o kadar.
bu arada rentaro, sen lolicilikte aikawa ayumu ile adı anılabilecek tek kişisin galiba.
duygularını kaybetmiş mavi yüklenici olarak ağlamadım çoğu sahneye, bu ülkede daha fazlasına da gözümü kırpmadan bakmış olmam insanlıktan uçarak çıkış yaptığımı gösterir zaten. evet gerçekten ağlanacak sahneler var ey insanlar. anime çok büyük şeyleri sorgulatıyor.