black bullet

suzuki san
seinen değilde shounen gözüyle izlediğim seri. bana pek seinen havası vermedi doğrusu. ama oldukça sevdiğimi söylemeden geçmeyeceğim.
konusu açısında biraz dağınık. yani insan kafasında tam oturtamasa da çokta mantıksız gelmiyor. izlerken saçma bile bulmadım. sonuçta dünya dışından gelebilecek herşey olabilir.

animede en çok enju dikkatimi çekti. doğrusu bir çocuğa yüklenen görev ve beklentiler gerçekten inanılmaz derecede. ve görevlerini yerine getirmezse başına gelecekler. her ne kadar baş karakterimiz rentaro tarafından elden geldiğinde "normal" tabiri ile yetiştirilmeye çalışılsıda yaşadıkları ve dna yapısı buna karşı ne yazık ki. ben biraz üzücü bir anime olarak gördüm bu sebepten.

animedeki diğer karakterimiz esas erkeğimiz rentaro daki kahraman olma isteğini, herkesi kurtarma isteğini hiç anlamadım, hiç anlamayacağım. herkesi kurtarmayı isteyebilirsin ancak elinden gelen neyse onu yaparsın. gereğinden fazla beklentisi olunan bir baş karakter yaratılmış. bu karakterimizi ne yazık ki çaresizliğe sürüklüyor.

izlerken etkilendiğim bir diğer karakter tina. çocuk herşeyi çözmüş. ben bir silahım, duygularımın olmasını isterim ama olamaz. ben çocuk olmak isterim ama olamam bakışları, tavırları izlerken inanılmaz üzüyor. çok kısa gözükmüş olsa da beni derinden etkilemiş bir karakter.

müzikler tanıdık, görüntüsü standart. lakin belirtmeden geçemeyeceğim bir şey var ki izleyeli aylar olmasına rağmen hala daha burakku kyatto animesini andırmakta bana.

kısaca seinen olarak beklentinizi yüksek tutmazsanız özellikle liseli erkeklerin çok beğeneceğini düşündüğüm bir anime. 20-25 yaş üstüne biraz yavan gelebilir ama izlenmesine engel değil.
chibidii
anahatları snk'yı anımsatan (insanlığın tehdit altında kalıp, devasa ve üstün düşmandan kendini korumak için bir çeşit yüksek duvarın arkasında yaşaması, gastrea'ya karşı oluşturulan sivil güvenlik birimleri vs..) ama kurgu ve detayları sürükleyici olan animedir. yoğun dram içerir, ağlatır.
boyblue
zamanında izlememiş olmama üzüldüğüm seri. snk gibi seriler çokça diye vurgulandı ama bunun kurgusundan önemli olan mevzusu karakterleri. orijinal ve süper karakterler var. hangisinden başlasam... maskeli reyiz ile psikopat kızından mı, enju aihara'dan mı, rentaro'nun psikopat sensei'si olan doktor abladan mı... (aklımda isim tutamam pek.) bu seride gerçekten karakterler ve alakaları harika işlenmiş. geçmişleri kesişiyor ama nasıl noktalarda?

serinin değinişmesi gereken bir noktası da tabii ki eşsiz soundtrack'ı. müzikler etkileyici bir atmosfer yaratacak düzeyde. kavga dövüş sahnesi olsun duygusal sahneler olsun her birisi güzel müziklerle desteklenmiş. görsel olarak diyebileceğim bir şey yok, doktor abla ile rentaro'nun patronu gözüme fazla güzel gözüktü o kadar.

bu arada rentaro, sen lolicilikte aikawa ayumu ile adı anılabilecek tek kişisin galiba.

duygularını kaybetmiş mavi yüklenici olarak ağlamadım çoğu sahneye, bu ülkede daha fazlasına da gözümü kırpmadan bakmış olmam insanlıktan uçarak çıkış yaptığımı gösterir zaten. evet gerçekten ağlanacak sahneler var ey insanlar. anime çok büyük şeyleri sorgulatıyor.

rentaro'nun patronu sonda bayağı sürpriz oldu. abisine yaptığı tekniği ne sakata gintoki ne de kuneida aoi biliyor galiba. öyle diyeyim. ve iyiliğe sövüp gidişi çok soru işareti oldu finalde. 2. sezon kesindir demek bu.
ashthemagnificent
çok yüksek umutlar edindiren seriydi, ikinci sezon bekleyecektim. unutuldu gitti. en azından benim tarafımdan

lolita tiplemesinden hoşlanmasam da burada çok batmıyor güzel çizimler ve renkler var. mücadele akıcı, normal bir shounen aslında ama potansiyeli yüksekti, zeki ama çalışmayan seri yapmışlar