hayatta yemem dediğim yemeklerden. ama yedim.
bir kere ben balık yemeyen bir insanım. asla yemem, yenilen ortamı da kokusundan tiksindiğim için terk ederim. bu konuya açıklık getirdikten sonra japon yemeklerinin çoğunun benim midemin kaldıramayacağı ürünler içerdiğini de söylemem lazım. örneğin yosun. hayatta yemem dediğim başka bir yiyecekleri.
ben yukarıdaki sebeplerden dolayı ayağımın altında olan hiç bir japon restoranına gitmedim. ta ki bu yıl anime sever başka bir arkadaşımla buluşuncaya kadar. konuştuk karar verdik taksimde buluştuk. bana dedi ki "seni japon restoranına götüreyim mi?" hayır diyemedim zira o japon yemeklerine bayılıyor ve arkadaşımı da çok seviyorum kırmak istemedim. beni bunkaya götürdü. bilmeyenler için kısaca anlatırsam geleneksel japon restoranı. ayakkabılarınızı çıkarıp tatamiye oturuyorsunuz. japon usulü sandalyeler, masalar falan. ben mekanı gördüm öldüm bittim derken "özel odaları" olduğunu söyledi arkadaşım ve biz özel odaya geçtik. tam bir japonya ruhu. sipariş vermeye geldi sıra ben gyoza istedim arkadaşım unagi sushi. biz konuşmaktan yiyemiyoruz falan derken arkadaşım sushilerden birini benim tabağıma koydu. dedim ben yemem, balık yemiyorum. yersin yemezsin diye tartışırken "ben japonyaya gideceğim ve bir daha ne zaman görüşeceğimiz belli değil, buna rağmen beni kırıp yemeyecek misin?" diyen yavru kediş bakışlı arkadaşımı kıramadım tiksinerekte olsa ağzıma attım, çiğnedim, yuttum. bir kere yemem diyen herkese şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki yersiniz. gayet rahat çiğnedim. yosun tadı biraz rahatsız edici olsa da sonradan alışıyorsunuz. ben şu an miso içerken içindeki yosunları yiyebiliyorum. çiğ balık olayına gelirsek içerisinde bir küp şeker kadar balık ancak var. onda da zaten soya sosu sebebi ile balık tadını almıyorsunuz, çiğ bir şey yediğinizi fark etmiyorsunuz. insanın ağzına lezzetli bir tat geliyor. bir de yengeçlisini yedim ama bence balıklısı daha lezzetliydi.
ben gibi aslında yiyemem diyenler bir deneyin. beğenmeseniz bile en azından bir ekşın, bir deneyim olur.