haruki murakami

suzuki san
en son renksiz tsukuru tazaki nin hac yıllarını okudum. güncel roman, best seller falan nadiren okurum. bu da onlardan birisi. kitap henüz bitmedi ama oldukça beğendim. biraz güncel olma kaygısı ile yazılmış hissi uyandırmıyor değil. yine de okuduğum ilk eseri olduğu için net bir yorum yapamam. yazarın iyi bir kültürel birikimi olduğu çok belli. eserine bunları çok önemsiz şeyler gibi yansıtıyor ancak bunlar hep bilgi birikimi.

bu kitapta beni inanılmaz etkileyen bir kısım oldu. murakamı nin kitap karakterlerinden haida yı anlatırken bahsettiği bir paragraf beni hayranlık içerisinde bıraktı. zira bahsettiği haida benim vücut bulmuş erkek halim gibi bir şey. ben buradan çıkarımla yazarın inanılmaz gerçekçi karakterler yarattığını düşündüm açıkçası. paragrafı gerçekçiliği anlatabilmek için aşağıya yazıyorum.

"kitap okumayı her şeyden çok seviyordu, ama tıpkı tsukuru gibi pek fazla roman okumuyordu. onun hoşuna gidenler, felsefe kitapları ve klasiklerdi. bunun dışında tiyatro oyunları okumayı da seviyor, yunan trajedileri ve shakespeare'i tutkuyla okuyordu."

bul beni haida*
bu başlıktaki tüm girileri gör