tokyo ghoul

suzuki san
opening'ini dinlerken kafaya silahı dayayıp çekebilirim. öyle muhteşem, öyle depresif, öyle etkileyici bir opening. uğraşsam sözlerini ezberleyemezdim milyon kere dinleyince dile pelesenk oluyor. aynı şekilde opening görüntüleri de sözler kadar etkileyicidir.

ilk iki sezonun yorumunu birlikte yapacağım. ayrı ayrı yazmaya üşendim. anime bana göre ne abartıldığı kadar güzel ne de belli bir kısmın iddia ettiği gibi overrated bir animedir. ortalama bir kalitesi var ve yer yer epey kalite gösteriyor.
ilk sezon güzelken ikinci sezon tam bir hayal kırıklığıdır.

kaneki nin ghoul hali epey bir karizmatiktir. siyah tırnaklar, beyaz saç, kırmızı gözler yakıyor ve yıkıyor. maskeyi ben pek sevemedim.

görüntüleri güzeldir.

juuzo nun "subarashiii" diyişi benim gözümde efsanedir. uzun süredir böyle psikopat tipli bir karakter görmemiştim. cosplay leride genelde güzel yapılıyor.


ilk sezon 1000 den 7 çıkar efsanesi ile bitmiştir. kaneki nin "hepinizin öpücem" tripleri ile bitmiştir ki ikinci sezona büyük beklenti oluşmuştur. 2. sezona geçerken düşündüğüm "ahanda kaneki geliyor son duanızı edin" iken kaneki triplerden triplere girmiş. ben herkesi koruyacağım ayağına hepsine sırtını dönmüştür. yanında olmak istediğin insanlarla başbaşa değilsen uzaktan korumanın ne manası var? işte anime boyunca bunu anlayamıyor kaneki. anteikuyu korumakmak adına güya çekip gidiyor ama oysa gitmesini isteyen olmadığı gibi kalması için gözünün içine bakan insanlar var. yaptıkları ikinci sezonda bencillik dışında bir şey değildir.
ikinci sezonda kaneki ye bir huzur bir huşu gelmiştir ki yaşadıkları düşünüldüğünde çok çok komik kalıyor. öldürebilirim ama öldürmem tavrını sevdim sadece.
ikinci sezon sonu gibi biraz donuktur. bol bol kahve içme sahnesi izleriz ki saçmalamanın ötesine geçmemiştir. çoğu insanın bu durumdan şikayet ettiğini görürsünüz.
hide nin ikinci sezonda ölüşü hala benim için çıldırtıcı bir durumdur. sen posta dağıtırken hangi ara teşikatta saha elemanı oldun? hayır anlamadığım buna sebep gösterdiği şeyde yalnızlığı. çok yalnız hissediyordum bende bu yolu çizdim. milyonlarca seçeneğin var neden en yakın arkadaşını öldüreceğin bir seçeneğe yöneldin be adam! bu adam öldü diye intahara giden kaneki ayrı mal. arkasından touka geliyor farkında, yine de teşkilatın orta yerine doğru ölüme yürüyor. nedir bu pesimistliğin? nedir bu herkesi kurtarmaya çalışman? bırak millet kendisini kurtarır ya.
kısaca ikinci sezonun sonuna epey gıcık olmuş durumdayım.

bu başlıktaki tüm girileri gör