bana göre en iyi animelerden biridir. herşeyden önce arkadaşlık konusunu çok çok iyi işler. fairy tail loncasının amblemini taşıyan herkes birbirine gözü kapalı güvenir. şöyle bir güzelliğide vardır ya bu çocuk zaten anakarakter bunların hepsini tek eliyle halleder diye bir olay kesinlikle yok. genellikle natsunun pestilinin çıkmasını izleriz sonrada lanetler okuyarak ayağa kalkmasını. ve gerçekten sinsice planlanmış yerler var ki insan ne oluyoruz diyor. ama en sinir olduğu konu şu büyü olimpiyatlarında yine biraz gösterilsede lucynin sürekli küçümsenmesi. aynı anda 2 kapı açmayı deneyipte ölen varken lucy gayet rahat yapabiliyor mesela. gerçekten bu konu çok sinirimi bozuyor. onun dışında erzanın tabiri caizse adamın dibi gibi bir kız olması, gray sürekli soyunması yada happy'nin sürekli balıkla gezmesi ve ama ben bi kediyim! esprilerine her defasında gülerim. üstüne tanımam kısacası
zaman sonra gelen edit: erzanın "adamın dibi" gibi bir kızdan ziyade has bir karakter olması
gecmis yasantilari unutturan nehirdir. lakin buyuk bir pjo hayrani oldugumdan styx nehrine askim bambaskadir
genellikle amerikan filmlerinde vedaları daha da çarpıcı kılmak için kullanılan kelime
fairy tail'in en baba büyücülerinden. kendisi hiç birinizi takmıyorum havalarında gezsede şu son bölümlerden birinde onlar benim arkadaşlarım diyerek yanlarında dövüşmüştür