heiwa

mugen isimli karakterinin dövüş tarzına hayran olduğum, sonu az kalsın bana kalp krizi geçirten anime. jin'e pek ısınamadım ama yine de çok güzel

finalinde hüngür hüngür ağladığım anime, çok etkilemiştir beni. müzikleri, çizimleri, hikayesi oldukça güzeldir. bir gün izlanda'yı ziyaret edeceğim dedirtmiştir. keşke 11 bölüm olmasaymış..

son beş bölümünde salya sümük ağlatması dışında genel olarak insanı gülümseten(şu şekilde ama= :') ) bi animeydi açıkçası, ben zevk almıştım izlerken

felaket tanrısı olan halini daha çok sevdiğim eşofmanlı karakter. gözlerine ayrı bi sevgim var

sözlü müzikse yaparsam katiyen kitabı algılayamadığım iştir ama sözsüzse çok güzel bir havaya sokabilir

çizimlerinin çocuksuluğu ve kanın mor olması dışında oldukça güzel bir anime

mangasının bana göre cidden çok iyi gittiği, mangakasının(tite kubo) da çizimlerini her bölümde daha da güzelleştirdiği seri. (1. bölümle 500. bölümlere bir bakarsanız farkı görmemeniz imkansız)
en sevdiğim karakter konusunda ayrım yapamadığım tek animedir ayrıca, hepsi birbirinden karizmatik yahu :3
sonuç olarak çok severim, kaliteli bulurum.

çok çok sevdiğimiz bir anime oluyor kendileri :3

genelde sessiz sakin veya tsundere tipinde ama aslında zorluklar yaşamış, güçlü, temiz kalpli ve düşünceli karakterlerdir ve en az iki yakışıklıyı kendilerine aşık etmelerinin sebebi budur. ama bu sinir bozucu olmalarını engeller mi, elbette hayır. aptallık derecesinde saflardır ve zavallı erkek karakterlerimizin duygularını çocukcağızlar karşısına gelip bağırana kadar anlamazlar. hatta bazen öyle yapsa da anlamazlar. istisnaları elbet vardır ama genelde görmezsiniz.

shingeki no kyojin'deki karizmatik, bence eren'e abayı yakmış durumda olan, yetenekli arkadaşımızdır

3. kez okuyup bitirdiğim her ne kadar içinde klişeler barındırsa da oldukça farklı konusuyla beni kendine aşık etmiş manga serisidir. güzeş çizimlerinden tutun da motomi kyousukenin duyguyu yüz ifadelerinde beni ağlatabilecek kadar iyi yansıtmasına(belki de ben duygusalım bilmiyorum) kadar. çok çok çok severim.
son olarak ekliyorum her okuduğumda içimden geçen şeyi de söyleyeyim "aaah ah nerde böyle sevgi??"

bana ao no exorcist'i anımsatan anime. çok çok etkilemedi ama güzeldi, çizimleri falan çok hoş zaten

"yanagi hisato zengin bir ailenin yetenekli ve popüler çocuğudur. okulunda ise tüm sınavlarda birincidir. fakat bu okula yeni gelen kujou mikoto isimli kız öğrenci tarafından bozulacaktır. artık yanaginin tek amacı kujouyu yenmektir."

konusu bu şekil olan çok çok çok eğlenceli bulduğum bir shoujo mangadır. yanagiciğimizin on yılı aşan çabası gerçekten dillere destan :3

bir ara uğraşmıştım ama kardeşimin gayet güzel yapabilmesine rağmen benim yapamamam sinirimi bozduğu için bir daha elime o amaçla kağıt almadım

çok iyi anime. olaylar, karakterler müthiş, zaten sadece revynin karizmatikliği yetiyor izlemek için :3

oldukça karizmatik olan, konuşma tarzı çok hoşuma giden karakter

yaşayan en güçlü varlık" olduğu söylenen yonkou. en büyük hobisi intihar etmekmiş..

muazzam derecede karizmatik bulduğum, sevdiğim bleach karakteri.

gözleri çok hoşuma giden, başında da güzel bulsam da sonlara doğru daha bi güzelleşen karakter

miyamura isimli karakterini çok tatlı bulduğum manga, aynı zamanda ana kız karaktere sinir olmadığım nadir shoujolardan biri olur