miço

küçüklüklerimiz de sürekli peşinde koştuğumuz dergi

gemilerde tayfa yamağı

ayrıca benimde severek takip ettiğim bir dergiydi fakat annemin gereksiz yer kaplıyor diye attığı dergilerden şuanda eser yok malesef

(bkz:yalvaç ural)

iyi dergiydi oyuncakları için alanlar vardı, fakat ben okurdum çok da severdim, bilmiyorum şimdi de var mı varsa bile okuyan çocuk yok :/

2001-2008 yılları arasında çıkan tüm sayılarına sahip olduğum dergidir. insan geçmişe dönünce mecmua kültürünün nasıl etkisini kaybettiğini anlıyor. miço sayesinde birçok mektup arkadaşı edinmiştim. hergün yeni çıkan sayıyı almak için heyecanla koştuğum rota bakkaldan pttye doğru sapmaya başlamıştı. bırakın şuan mecmua kültürünü yeni nesilde iki arkadaşın konuşması bile tahammül edilemeyecek kadar iğrenç durumda. umarım tekrardan böyle bir mecmua rüzgarı yaşarız.