wall-e

muhteşem bir animasyon filmi benim için. belki 20-30 kere izlemişimdir. hatta sevdiceği wall-e diye seslenince eva diye cevap verecek seviyeye bile getirdim animasyon sayesinde, öyle seviyorum.
öncelikle çocuk animasyonu olduğunu düşünmüyorum, verdiği mesaj açısından oldukça günümüz insanını anlatıyor bence. asimov'a çaktıkları göndermeler ayrı güzel, çalma çırpma gibi durmadığı için ayrıca tebrik ediyorum. çizimleri, seslendirmeler, müzikleri kawaii ötesi benim için. neredeyse sessiz sinema tadında olsa da her izlediğimde ayrı zevk alıyorum.

deli gibi çalışan ama yalnızlığın ortasında kalmış, tek başına, ne yapacağı söylendiği için yapan, robot gibi davranması beklenen ama aslında duyguları olan, tüm isteklerini içinde yaşayan koca koca insanlar olmadık mı? bana göre wall-e biraz da bizi temsil etmekte. eva aynı şekilde yapacağı işe o kadar odaklanmıştır ki wall-e yi anlayamaz ve onu istemeden kırar, ortada bırakır. hamam böceğinden nefret eden ben bu animasyondaki hamam böceğine adeta aşığım. yaşayan ve wall-e ye yoldaş olan tek canlı.
wall-e'nin hamam böceğinin öldüğünü düşündüğü sahne asla aklımdan silinmiyor, yalnızlığın daha güzel ve basit anlatılabildiği başka bir kurgu görmedim. işte bu duygular bir çocuktan çok bir yetişkinin daha iyi anlayabileceği şeyler olduğu için yetişkinlere daha çok hitap ettiğini düşünüyorum.