anime izleyerek sabahlamak

mükemmel bir aktiviteledir. bir yana abur cubur da alınır ki alınan keyif de metabolizmaya akşedilen darbe de artsın.

sonra ertesi gün sokakta okulda işte "noldu oğlum/kızım, gözünden uyku akıyor uyumadın mı" tipinden konuşmalara maruz kalınır tabii.
ama önceki gece çok güzel geçmiştir. :')

anime... anime izlemek... sabaha kadar... uyumadan...
ağlamıyorum. gözüme final kaçtı.

sadece ramazanda değil tatil günlerinde yaptığım bir şey. saat sabah 8'e kadar o anime bitmiş olur gerçi. bu yüzden de günümü çok üzgün ve yorgun geçirdiğim zamanlar oldu... 24 bölümlük iki anime. bittikten sonra da uyumak, saat 16.00'a kadar yatakta pineklemek kalır geriye.
her zaman yaptığım için ablam genellikle ceza olarak ayağını kafama atarak uyandırır.

ne zaman bunu yapmaya kalkışsam uyuyorum. bana göre değil

ne sabah erken kalkacak olmamın ne de sınavlarımın beni yapmaktan alıkoyamadığı aktivite. sadece oyun oynamak koyuyor sanırım :d bir de hasta olmak bir dee... niye liste uzadı bu kadar :(

plansız yapılanı makbuldür. kendinizin bile sabahlayacağınızdan haberi olmaması gerekir. geçen dakikaların bilinçsizliğiyle sanki tekrar güneş doğmayacakmış gibi yapılır, ortam tüm sessizlğiyle flu bir hal alır..
caspar david friedrich- bulutların üstüne yolculuk tablosundaki arkası dönük adam sanırım bu hissin somut hale dönüştürülmüş şeklidir

lisedeyken fütursuzca yapabildiğim ancak şimdi gözlerimin ağrıdığı aktivite. belki de yeni monitörden. kim bilir.