1822' de moskova' da doğdu. koyu katolik olan bir ailenin oğludur. babası doktordu. hasta bir annesi vardı. evleri babasının çalıştığı hastanenin bitişiğindeydi.ama babası onun dış dünyayla, özellikle hastahaneyle ilişki kurmasını yasaklamıştı. dostoyevski bu yüzden içine kapanık bir çocuk olarak büyüdü. annesi ölünce babası içkiye düştü, oğluyla da ilgilenmedi. on altı yaşına geldiği zaman petersburg' daki mühendis okuluna gönderildi. okuldayken babasının bir cinayete kurban gittiğini öğrendi. bir daha da onun adını ağzına almadı. bu arada hayallerinin ürünlerini vermeye başladı. yarım yaratılmış insanların hikayesi olan “ insancıklar “ adlı romanını yazdı. bundan sonraki dönemlerde aydınlarla birlikte hareket etti. çarı devirip yerine cumhuriyet yönetimini getirmek için yapılan hareketlere katıldı.en sonunda tevkif edildi. önce ölüm cezasına çarptırıldı, kurşuna dizilmek üzereyken cezası sürgüne çevrildi. çarın emriyle sibirya' ya kürek mahkumluğuna gönderildi. omak kalesinde ayakları zincire bağlı olarak dört yıl kaldı. bundan çok etkilendi, ruhunda silinmeyecek izler meydana geldi. bunun sonucu olarak sara nöbetlerine tutuldu. 1859 yılında petersburg' a yeniden dönme izni çıktı. geçimini sağlamak için durmadan yazdı. eserlerinde güçlü psikolojik çözümlemeler vardır. insan ruhunu kendi hayat tecrübelerini de katarak ustaca yansıtmasını bilmiştir.çocukluğundan beri rüyalarını dolduran yoksul, merhamata layık, garip insanların romanlarını yazmaktan büyük zevk duyuyordu. ölü bir evden hatıralar,ev sahibesi, budala , karamazof kardeşler, kumarbaz önemli eserleridir.
dostoyevski
karamazov kardeşler, suç ve ceza, insancıklar ve yeraltından notlar efsanedir. adam kitaplarını para kazanmak için yazmıştır ama kazandığı paranın da hakkını vermiştir. iyi adamdır iyi okumak lazım.
en sevdiğim yazardır. suç ve ceza'sı benim en sevdiğim kitap olmakla birlikte karamazov kardeşler dışında bütün kitaplarını okudum. o kitaba 4-5 kere başladım bi türlü bitiremedim.