amagi brilliant park

karalamadefteri
lisede okuyan ve narsist kişiliği yüzünden hiç arkadaşı olmayan kanie seiya, gizemli ve bir o kadar da güzel yeni öğrenci sento isuzu tarafından silah zoruyla, bir eğlence parkına götürülür.
tokyo'nun kırsal kesiminde yer alan amagi brilliant park isimli oldukça eski bu yer, çoktan terk edilmiş bir hayal kırıklığı örneğidir.
isuzu, seiya'yı gerçekten bir prenses aynı zamanda parkın yöneticisi olan olan fleuranza latifa ile tanıştırır. latifa, önlerindeki iki hafta içerisinde parkın ziyaretçi sayısı 100.000'i bulmazsa, parkın acilen kapatılacağını ifade eder ve seiya'dan parkın yöneticisi olup onlara yardım etmesini ister.
boyblue
hakkındaki entry sayısının azlığı kötü olmuş bir anime. şahsen ilk bölümle "ya peri masalıymış boş mu versek" desem de, yine de gitmiş olmam çok iyi oldu. serinin devamı güzel oldu, dayak sahnesi komedisi kullanılmış bolca işte. yersen.

ilk bölümde opening "it's (not) a fairy tail" yazısıyla selam çakmışlar büyük animeye. krediyle mi başlamak istediler anlamadım -.-
sonradan o "it's (not) a fairy tale" oluyor.

ana karakterin narsisizminden tam olarak yararlanamayıp topu altıpastan taca atan mangakaya olan kızgınlığımı bir kenara bırakıp karakterlerini sayayım.

moffle: seiya kanie yancısı olarak ben de gıcık kapmıştım fakat tam maskot olacak tip. zaten maskot yani neyse. dayak çekme konusunda eşine az rastlanır bir yeteneği var. kanie ile sürtüşüyorlar arada.

sento: aşırı ciddi bir karakter ama ciddiyeti sadece otorite için. parkı bir süre yönetmeye çalışmış, becerememiş. bir süre sonra ana karakterden etkilenir illa ki. ama bu karakteristikle ne tür bir heyecan verecek bana bilmiyorum. izlediğim en son bölümde hafif değişimler geçiriyordu. özelliği ise çeşitli özellikte mermiler ateşleyebilen iki adet süslü beyaz altın işlemeli "sawn-off" tüfek. dayak sahnesine harcanıyor genellikle, efektif kullanımını bir kez ya da iki kez görürsünüz işte seride.

latifa: latife diyin evet. benim de diyesim geliyor. dünyalar tatlısı prenses. öperek sihirli güç bahşetme özelliğine sahip. kırılgan narin bişi işte tek büyük sorunu bu.

tiramy: sapık pembe kedi. başka bir tanımlama düşünemedim.

sylphy: kafası hep başka alemlerde olan bir kız, gösteri olarak rüzgâr ruhuydu sanırım. açık farkla en komedi karakter, ne biçim kafası var kimse bilmiyor. performansları mükemmel yapıyor yalnız, diğerleri takılırken bu iyi dans ediyor öyle bişi. (edit: bunu eve götürüp beslenilesi karakterler kategorisine koydum şimdi.)

macaron: tiramy ile birlikte türlü oyun çeviren bişi. birlike bara gidip içki içiyorlar falan işte.

twitter fenomeni ateş ruhundan ve diğerlerinden hatırımdan çıktıkları için özür dileyecek kadar uçuk bir kafadayım şu an, o yüzden yazmayayım daha -.-

haruhi
her bölümünde ayrı güldüğüm ve sonlara doğru da endişe ve pür dikkat takip ettiğim seridir
komedi severlerin kaçırmaması gereken, her yönüyle güzel bir animedir

ama seiya-sento aşkının devamını görmek isterdim de :)
2. entryde de açıklandığı gibi maskotlar için bile izlenir bu seri
satoutatsushiro
benim maskotlar çok hoşuma gitmişti, çok şirinlerdi :) onun dışında seri beni hem güldürmeyi hem de endişeyle takip etmemi sağladı sonlara doğru. hoş bir animeydi