sailor moon

rasenya
animeye başlamama sailor moon garip bir şekilde vesile olmuştur. 6.sınıfın yazında bir gece rüyamda uzun sarı saçlarını iki yandan toplamış bir çizgi karakter gördüm, birileriyle savaşıyordu. uyandığımda ben bu kızı biliyorum deyip internette araştırma yapmaya başladım sonra küçükken izlediğim ay savaşçısı geldi aklıma. gerçekten de ay savaşçısından usagi olduğunu öğrenince bir hevesle başladım ve o zaman onun bir çizgi film değil de anime olduğunu öğrendim.
gerçekten de harika bir animedir, bence herkesin izlemesi gerekenleden biridir.
ashthemagnificent
birinci sınıfta aşı gününde keşfetmiştim ilk animem *duygu seli*
usagiyi çok severdim, sonuçta benden çok farklı sayılmazdı. taşınıp arkadaşsız kaldığım zamanlarda kendime oyuncaklar yapıp ay savaşçısı oyunu oynadığım günler çok yakın geliyor inanılmaz. kendimi yıldız savaşçısı ilan etmiştim hatta, gezegenlerle uğraşamam diye... mamoru az gönül fethetmedi ama benimki onlardan değildi, ilgimi hiç çekemedin güllü adam...
lisede ilk on bölümünü tekrar izleyerek dibine vurduğum nostaljinin de tadı bir ayrıydı
comatosl
annem bunu da izletmezdi be.
o yüzden çocukken ancak jeneriğini görebildiğim bu tatlış animeyi 10. sınıfta başından sonuna oturdum izledim. ne yani, içimde kalsa daha mı iyiydi?
usagi'nin sesi kulak zarımı delip geçse de yılmadan devam ettiğim için kendimi yeniden tebrik ediyorum.
mamoru, o suitin içinde elinde gül yüzünde maskeyle havalısın falan ama cık, olmadı, üzgünüm. gerçi senin suçun yok, senden önce en son darker than black'in hei'siyle vakit geçirdiğimden ötürü zaten pek şansın yoktu.
"yurusanai" ifadesini beynime kazıyan animedir ayrıca.