axsyv

"aaaa bu başlığı ben mi açmışım?" "aaa bu başlığa entry girmiş miyim ben?" dedirten otta. iki insan bu kadar aynı düşünemez ya mümkün değil bi insanın her cümlesine "evet evet kesinlikle" denilebilir mi? deniliyormuş

şunu da belirtelim; night class dedikleri de, kızları bi kenara atarsan, bildiğin reverse harem. zero'yu da kat aralarına tam olsun. onlarca day class kızının çığlığı boşa değil yani.

yuuki denen kız yerine de güçlü bir kız karakter olsaymış iyice tadından yenmez olacakmış aslında. yani ben animede kanlı sahneleri, efektleri, müzikleri filan çok beğendim. mangaya da başlayacağım birazdan. diyorlar ki, mangayla karşılaştırılırsa animede hiçbir şey yokmuş. çok beklentiye girdim.

scan(taratma/bilgisayar ortamına aktarma) ve translation(çeviri) kelimelerinin birleşimi kelime. manga çeviri gruplarına özel bir kelimedir, en azından ilk defa onlar türetmiş bu kelimeyi. internet öncesi zamanlarda başladığı söyleniyor ama internetten önce tarayıcı var mıydı, photoshop'u geçtim paint var mıydı diye merak ediyorum. ilk manga çevirilerini de merak ediyorum aslında.
scanlation kabaca scan(tarama), clean(temizleme) translation(çeviri) ve edit(düzenleme) olarak dört temel kısımdan oluşuyor. çeviri grubuna göre bunlara proofreading(çeviri kontrol) ve qc(quality control/kalite kontrol) gibi ara basamaklar eklenebiliyor. türkiye'de çeviri grupları ingilizce'den çeviri yaptığı için scan basamağı yok mesela.

(bkz:ülkemizdeki çeviri grupları)

erkeklerden nefret eden shinohara en, aynada gördüğü erkeğe bile tahammül edemediği için bir crossdresser'dır. okama denilebilir mi bilmiyorum ama one pieceteki okamalarla alakası yok, gerçekten kız gibi oluyor. shinohara kardeşimiz ise sevimli mi sevimli saotome hinata isimli bir kıza aşık, erkek kıyafetiyle ona aşkını itiraf ediyor, baya da yakışıklı olduğu için sevgili hinata da hoşlanıyor ondan ama crossdresser olduğunu sonradan öğreniyor. olaylar olaylar.

usotsuki lily one-shotlardan oluşan bir volume 0 ile başlıyor. dört one-shot'taki karakterler sonraları seride çıkıyor. aslında seri sadece en ve hinata ile sınırlı kalmıyor, yan karakterler diğer shoujolardakilere göre daha büyük role sahip. özellikle sürekli cosplay modunda gezen bir kojirou, senpai'nin omzundaki rawr filan ilginç ögeler. seri ilerledikçe akış yavaşlasa da üslübu çok eğlenceli.

jap. tavşan(usa) kulağı(mimi). nekomiminin tavşan versiyonu. bazen renkli bir kumaşla başın üstünde yapılan bir düğümle sahte ve kolay bir versiyonu yapılabilse de orijinali taç gibi takılan ve gerçek bir taavşan kulağına benzeyenidir. hatta bunların katlananları filan var, değişikli. sanki el sallıyormuş gibi duruyor uzaktan.

güney kore'de "koreli beatles" olma sloganıyla yola çıkmış, baştan tatlı güzel şarkılar yapan ama son zamanlarda artık gördükleri baskıdan mıdır nedir bir garip olup saçmalayan grup. davulcusu kang minhyuk çok tatlı bişeydir böyle mıncırılır filan.

sözü korecan kardeşlerimize bırakıyorum. :)

fruits basket'taki çift kişilikli karakter. kyo ile kapışır filan, yeri gelince kedi gibi bi insandır. saçının üstü beyaz, kulak arkası ve ense kısmı siyahtır.

kendisi serideki favorimdir. dengesizliği olsun, içtenliği olsun, romantizmi olsun çok hoş bi karakter bence. delirmiş halini izlemesi keyifli.

japonyada bir müzik akımı. bu akımda adamlar müzik kadar imajı da çok önemsiyorlar. çok garip bir tarzları var, kiss'teki adamlar gibi giyiniyorlar ama daha kadınsılar. kıyafetler siyah ağırlıklı, çok ağır bir makyaj, boyalı saçlar filan. değişik bir şey. merak ederseniz google görsel arama sizi bekliyor. görüşürüz ottalar.

hatsuharu-rin çiftine bayıldığım manga. çift kişilikli, siyahken manyak ama beyazken sevgi dolu olan hatsuharu zaten dünya tatlısıyken bir de rin'i yanına koyunca çok hoş oluyorlar omg sakin olmalıyım

frank adında çok sevimli bir otaku içerir ki fransa'da anime kültürünün çok çok yaygın olduğunu düşündüğümde bu karakter, japonlardan bir çeşit "görüyoz sizi görüyoz" mesajı gibi gelmişti.

edit: söz konusu karakter: (bkz:latoine frank)

çok güzel seri, daha eskiden filizlenmiş klasik müzik sevgimi üçe beşe yetmişe katlamış seri. nodame'yi tanımak çok kolay gözükse de aslında çok zordur; çok çılgın olduğunu sandığınızda inanılmaz mantıklı bir konuşma yapar, mantıklı davranmasını beklediğinizde "moja moja way"i takip edip akla gelmeyecek şeyler yapar. şarkılara tepkileri harikadır, zaten seri sırf nodame'nin olaylara tepkileri için bile izlenebilir.

chiaki'ye bişey demiyorum artık.

seri 3 sezon ve bu toplam üç sezondan aklımda kalanlar: milch, masumi'nin cinsiyetini anlayamayışım, nodame'nin çocuksu gözükmesine rağmen kendi kararlarını alması, tavşanlar ve bildiğin salak bir chiaki. bir de kulağımı bir sürü yeni parçaya aşina edişi.

mukyiiii

anime görünümlü evren. sanırım şöyle açıklayabilirim. bissürü kapı düşünün, hepsi aynı, üstlerinde isimler yazıyor; death note, naruto, one piece falan bişeyler. death note kapısına giriyorsun, labirent bir oda. kaichou wa maid sama kapısına giriyorsun, usui takumi ve feromonlarının olduğu bir oda. one piece'in kapısını açıyorsun, azıcık bir koridor var ve duvarlarında birkaç garip şekil, anlamıyorsun. sonra birden bir açıklığa çıkıyorsun, tüm ayrıntıları düşünülmüş bir paralel evren. ilerledikçe başta anlamsız gelen şeyler anlamlanıyor, bağlantıları keşfediyorsun, anlamadığın bir sürü şey daha ortaya çıkıyor. evrende bir tozsun diyorlar ya, cidden, toz gibi kalıyorsun.

belki bir çizgi üzerinde gidiyorlar ama hikaye kesinlikle bir çizgiye sığmıyor. ne olduğunu bilmediğin ama varlığını hissettiğin şeylerle dolu one piece. gerçek bir evren.

heyecanlandıran, kendini sevdiren anime. bir insan her karakteri mi sever? "ya şuna gıcık kapıyorum" diyebileceğim bir kişi bile yok takımda. normalden fazla bile bağlanıyorum hatta, kendime de şaşırıyorum, gerçekmişler gibi hissediyorum. mesela nishinoya'ya güvenim sonsuz. ben ekran karşısında bu kadar güveniyorken takımdakiler nasıl güvenmesinler dimi? yamaguchi'yle oturup saatlerce muhabbet etmek istiyorum ya da yachi'yle ders çalışmak, asahi'yle kedi sevmek. kalbimin tek prensi ise tabii ki oikawa-sama. oikawa için çığlık atan kızlarda kendimi görüyorum, oikawa'nın artislendiği veya sinsice gülümsediği her sahneyi durdurup screenshot alıyorum, bilgisayarım screenshot doldu. son bölümde "doushiyou" diye fısıldadığı kısımda kalbim durdu. aşkım tohru'dan başka, hmmm, bokuto'yla kuroo'nun kankalığı çok tatlı. neyse öyle işte.

haikyuu ile ilgili güzel şeylerden biri, çok dan dan şiddet içerikli korkutucu filan olmadığı için çooooook fazla izleyeni var, çooooook fazla izleyeni olduğu için çooooook fazla fanart çizeni var ve fanartlar bazen çok tatlı olabiliyor. tumblr zaten fangirl yuvasıdır ama twitter'da da çok fanart var, birkaç hesap takip ederseniz timeline'ınız şenlenir.

fanfic ya da fic diye kısaltmaları da kullanılır.

ben bu kızın tüm yabaniliğine rağmen wakamatsu'yu çok sevdiğini düşünüyorum. ayrıca mangayı tekrar tekrar okudukça ve seo'ya dikkat ettikçe seo'yu daha çok sevmeye başladım. yabanilikten ibaret bir kız değil bence

nozaki-kun'un odunlukları dışında harikalı seri. bütün shiplerin aşırılı tatlı ve romantik olduğu seri. bir tek nozaki'nin odun olduğu, bu yüzden sakura'nın çile doldurduğu seri. nozaki'ye odunluğu yüzünden ceza vermek, işkence etmek, bayıldığında eve götürüp haremime katmak istediğim seri.(üzgünüm sakura) aslında waka, hori-senpai ve mikoshiba'yı da haremime katmak istediğim seri. ama shiplerin bozulmasını istemediğim seri.

animesi final yapmış seri :'(

not: ch54.5 shiplerimiz için baya romantik momentlı bi bölüm.

şahane hatalar isimli kitabı duydunuz mu bilmiyorum, duymadıysanız nasıl bir şey olduğunu anlatayım. kitabı ilk sayfasından okumaya başlıyorsunuz, ilk bölümün sonuna geldiğinizde "şunu yapmak istiyorsan 12. sayfaya, şunu yapmak istiyorsan 45. sayfaya git" diyor. yani yol ayrımlarında seçimler yaparak hikayenin akışını belirliyorsunuz.

visual novel da bunun bilgisayarda ve resimli versiyonu. kitap okur gibi okuyorsunuz, olaylar gelişiyor ve siz tercihler yaparak gidişatı belirliyorsunuz. genel olarak hikayenin konusu aşk/sevgi temalı oluyor ve tercihinize göre yetişkin içerikli de olabiliyor*.
görüntü şöyle oluyor: https://en.wikipedia.org/wiki/File:Wikipe-tan_visual_novel_%28Ren%27Py%29.png
genelde karşıdaki kişinin konuşmaları seslendirilmiş oluyor, sadece sizin karakterinizin sesi ve düşünceleri seslendirilmiyor.

dikkat: biraz bağımlılık yapıyor. ben asosyalliğe yaklaştığımı hissettim, dünyadan kopmaya başladığımı hissettim, hemen gerçekliğe geri döndüm çünkü sınavlarım vardı. iyi kurtuldum.

yonkoma/four panels diye de bilinen bir manga çeşidi. bu çeşitte her birim, yani her diyalog dört panelden oluşur ve her birimin bir başlığı olur. diyalog bazen diğer birimlerde de devam edebilir. lucky star, 4-koma'ya güzel ve iyi bilinen bir örnektir

animeci dolu, kendimi evimde gibi çok rahat hissettiğim ortam

1. herhangi bir konuda uzman, üstat ve hocalar için kullanılan hitap sözcüğü. ünvan eki de olabilmekte. sensei okuldaki öğretmen de olabilir, karate hocası da olabilir, çok yetenekli ve uzman kişilere de denebilir. mesela oda eiichiro'ya odacchi'nin yanı sıra oda-sensei de denebilmekte.

2. doktorlara da sensei denebiliyor.

3. tarih öğretmenine aşık olan bir kızı anlatan shoujo manga. mangakası kawahara kazune. tanıtıma geçelim: arkadaşının bir hocasına yazdığı aşk mektubunu yanlış hocanın* dolabına koyan hibiki, hocadan mektubu geri ister. normalde bir shoujo olsa itou-sensei* durumu yanlış anlardı, kıza aşık olurdu filan bir şeyler ama "sensei!" biraz daha mantıklı bir shoujo. öğrencilerin hocayla fazla samimi, neredeyse kanka gibi olmaları dışında böyle söyleyebilirim. en azından yanlış anlamalarla insanı çıldırtmıyor. ayrıca itoh-sensei'nin aşırı geniş omuzlarını unutmayalım.

mantıklı demişken, mantıklı shoujo arayanları şuraya alalım: (bkz:sukitte ii na yo)

sensei kelimesi "sensee" şeklinde yani son e uzatılarak okunuyor.