ashthemagnificent

cowboy bebop insanlarının yaptığı anime olduğu için iple çekip pançak pançak gözlerle izleyip bitince keder batağına saplandığım harikulade anime. o kıza da hiç ısınamadım bak, 9 ve 12 gibi muhteşem karakterler yap yanlarına da bunu ver oldu mu?

bu arada 5 çok ciks karakterdi antipati bekleyemiyosun olmuyo

her neyse, animenin renkleri bile beni benden almıştı. seviyorum

ne güzel defter ben buna daha sonra hikaye yazarım der, kenara kaldırır 85682685866 yıl açıp bakmazdım, herkes güvende olurdu

ben bu dili öğrenirim, japonyaya da giderim diye başladığım kurs, okul yüzünden 754455 ay ara verdi ve ben bildiğimi de unutarak farkındalık kazandım. öğrendim ki kendimle bir konuşma yapmam gerekiyordu ve konuşmanın metini de şu olmalıydı: baka japonca senin neyine, ingilizcede derdini anlatamıyosun daha sen! japonyaymış, odandan çık deseler iç savaş çıkarırsın güya kıta değiştirecek. potansiyeline uygun hedefler koymazsan sonunda üzülen ben oluyorum. üzülürsem üzerim, ayağını denk al

ya ben bu animeyi çok sevmiştim, kızıl kral ve çetesine katılacaktım... neler oldu anlamadan olaylar gelişti. izlediğim zaman efso anime yea diye hissettiğimi hatırlıyorum ama neden bilmiyorum sanırım sempatik bulduğum karakter sayısı çok diye. ikinci sezon yerine filmi çıktı duyumu alıp hala izlemedim belki duyumum faketir olsundu. sonuç olarak izleyince acayip dopamin salgılatan ama özetle dense apışık kalınacak enteresan bir anime. bence izleyin.

fanlık kavramıyla sayesinde tanıştığım, ilk posterimdeki kişi. sezonlarını tv ve bilgisayardan takip ettiğim dizinin başrolü. metallica dinleme sebebim. uyduruk kitaplarını bana sürpriz olarak alan babamın uzaktan bakıp anlamlamdıramadığı sevgimin subjesi. parantez bacaklarıyla nice gönüller fethetmiş eski gündem konum, eski bir filmindeki rol arkadaşıyla evli şu an ve dünyalar tatlısı-7555566 kez maşallah* bir kızları var. -dean jensen karma bu entry damıtılmış fangirllük içermektedir -

fanfic kültürününün lise arkadaşlarımdan bana bulaşmasına vesile olmuş müzik grubu. şarkılarını dinlemeyen fan olarak ortamlarda bunu konuşmaktan kaçınırdım. ama komik insanlar vesselam, en sevdiğim kpop grubu olabilir... chanyeol ve baekhyun ikilisi bir düet yapsın valla çok mutlu olurum *şarkı düzgün olmak koşuluyla*

chris evans ile özdeşleşmiş iyi de olmuş karakter. marvel yapımcıları olmasa pek bi yerlere de gelemezdi zannımca. zira bir yanında üstün teknoloji zırhlı dahi, öte yanda tanrımtırak çekiçli adam, beride mutant yeşil dev... senin elinde kalkan kasların çok güçlü... evt ama etik değerlerini savunusu, liderlik yeteneği ve askerlik meziyetleriyle gönlümü çalmıştır -tabii ki son filmdeki biseps sahnesiyle değil manyak msn-

en sevdiğim sahne de animasyon serisinde captain america nın human torcha sen kimsin demesidir.*bilen bilir fantastik dörtte onu da chris evans oynuyo* -bu da böyle bi anımdır şeklinde geek esprisi-

ilk aşkım, kalbimde hep bi yeri var. sonunda iyi karakterlerin kötülerden daha kötü sunulabileceğini ve düzenin, dış görünüşün seni tanımlamayacağını göstererek tembelliğime paravan olmuştur. safımtrak davranışlarıyla yerim yeaaa dedirtmiştir. ölümüyle lighttan sonsuz nefret etmemi sağlamıştır ve tabii ki de l harfinin değerlenmesinde rolü yadsınamaz.

aşırı öfkelendiğinde deve dönüşmesine sempati beslediğim süper kahraman. ben de çok sinirlenince canavar/cadı kırması bir şeye dönüşüp sindel gibi bağırabiliyorum. gerçi ben daha ziyade darksider'ım sanırım. ana fikir: öfke kontrolü önemlidir

lisede all hail lulu diye gezme sebebim olan bu anime sevdiğim belki de tek mecha. bu animeyi sevmekle kalmıyor parmakla gösteriyor ve hatta alkışlıyorum. şu gerizekalı suzaku mudur ne malsa olmasa tadından yenmezdi o ayrı

orta okulda iki ayrı serisini takip ederdim, lisede oturup hepsini tekrar baştan izledim öyle de çok ama aşırı çok severdim ki hala çok severim. gri saçı sevdiren kai, beyaz kaplanı ve örgü saçıyla rei, amerikalı ve sorunlu annesiyle max ve klasik başrol takao ile harikulade maceralar yaşadık. bilgisayar çocuğun adını hatırlamıyorum maalesef bir de bi kız vardı onu kıskanırdım. yeni seriye bakmadım, bakmam da... eskilere saygı pls. ha benim de bir beyblade im vardı, etrafımda çoluk çocuk olmadığı için tek başıma oynardım ama güzel günlerdi.

küçükken izleyip lisede üzerinden geçtiğim bir diğer anime. izleyince bütün bölümleri tvde vermediklerini sansür uyguladıklarını düşünmüştüm reenkarnasyon fln alışık olmadığımız hareketler bunlar

nedenini bilmeden sevdiğim bir diğer anime. kısa anime arama dönemimde izlediğim hiçbir yere bağlanmadığı için üzse de yolculuğu sevdiğim için memnun eden yapım. karakterler sevimli, çizimler hoş, izlemesi keyifli... ah bir de kurgu tamam olsa... mangaları çok nadir okurum o derece hayran kalmadım ama şans tanıyın çünkü neden olmasın

birinci sınıfta aşı gününde keşfetmiştim ilk animem *duygu seli*
usagiyi çok severdim, sonuçta benden çok farklı sayılmazdı. taşınıp arkadaşsız kaldığım zamanlarda kendime oyuncaklar yapıp ay savaşçısı oyunu oynadığım günler çok yakın geliyor inanılmaz. kendimi yıldız savaşçısı ilan etmiştim hatta, gezegenlerle uğraşamam diye... mamoru az gönül fethetmedi ama benimki onlardan değildi, ilgimi hiç çekemedin güllü adam...
lisede ilk on bölümünü tekrar izleyerek dibine vurduğum nostaljinin de tadı bir ayrıydı

kıza üzülerek başladığım anime kıza gıcık olarak bitti. kardeşim utangaç olursun da bu fesatlık kötü niyet ne allasen. zaten doyurucu bi final de yoktu. ilk yarısında çok gülüp ikinci yarısında irrite olarak bitirdim. hiçbişey demiyorum müstahak sana başrol kız

rinin sürüklediği anime. kardeşini başından beri sevmemiştim zaten>…> çılgın rahibiylr güldürüp hemencecik de üzmüştür. beğenilir kurgunun animeye çevrilirken yarım bırakılma akımının kurbanlarındandır. full ing adı da kullanılır (bkz: blue exorcist)

şeytana aşık olacak kadar ne yaşadın be kadın dedirtir ama dedim ya rin için değer.

lisede başlayıp bitiremediğim anime. yunodan korkuyorum, yukiden tiksiniyorum, akiseye hayranım o da farklı kulvarda koşuyo...
geçen eve gittiğimde kardeşimin izlediğini gördüm, bilgisayarı televizyona bağlayıp beraber izledik annem de misafir oldu seyrimize. kan revan ölüm ve akise yuki öpüşmesi ardından dumura uğramış anne, orta okul 6ya giden kardeşe döndü ve "sen bunları mı izliyosun, yasaklıyorum" dedi

sonra ash e döndü "hep senin yüzünden bu çocuk bu halde"dedi

salona baba girince yarım kalmış bölüm kapatılıp kenara kondu.

etkileyici bir animedir, kurgusu çok güzeldir ama mahou shoujo madoka magica sonrası çok da şaşırtmaz

soundtrack albümü şaheser olan, çizim kurgu karakter her şeyiyle 10 numara 5 yıldız bir animedir. öyle sahneler içerir ki kalbiniz acır teninize iğneler batar gibi olur, gözleriniz yaşarır.

ağlattığı doğrudur, diyaloglarıyla gerçekçiliğiyle ve gerçek olmasına duyulan korkuyla bütün karakterlere bağlanırsın, spike diye feryat edersin ama gidenler gelmez.

bu animeyi izlemeyen biri bir animenin ne kadar etkileyici olabileceğinden bihaberdir bence.

(bkz:bang)

çok yüksek umutlar edindiren seriydi, ikinci sezon bekleyecektim. unutuldu gitti. en azından benim tarafımdan

lolita tiplemesinden hoşlanmasam da burada çok batmıyor güzel çizimler ve renkler var. mücadele akıcı, normal bir shounen aslında ama potansiyeli yüksekti, zeki ama çalışmayan seri yapmışlar

bir dönem "önce bunu sonra durararayı izleyeeiiin" diye terör estirdiğim anime. karakterleri ve eğlenceli zaman geçişleriyle çok akıcı. zekice kurgulanmış ve her çiçekten bal almış bir anime. müziklerini sevmiştim diye hatırlıyorum ama çok da bir yer etmemiş bende. lütfen izleyin bu anime daha da çok tanınsın. çok güzel karakter ilişkileri var, quentin tarantino, david fincher, nolan brothers gelse bunları yenemez bence